pełnoprawny

pełnoprawny
pełnoprawny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, pełnoprawnyni {{/stl_8}}{{stl_7}}'nieograniczony co do praw, mający możliwość korzystania z pełnych praw': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pełnoprawny obywatel. Pełnoprawny członek jakiejś grupy, organizacji. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • pełnoprawny — pełnoprawnyni «mający pełne prawa do czegoś; korzystający z pełnych praw» Pełnoprawny gospodarz, obywatel. Pełnoprawny partner …   Słownik języka polskiego

  • kwiryta — m odm. jak ż IV, CMs. kwirytaycie; lm M. kwirytayci, DB. kwirytatów hist. «pełnoprawny obywatel starożytnego Rzymu» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pełnoprawność — ż V, DCMs. pełnoprawnośćści, blm rzecz. od pełnoprawny …   Słownik języka polskiego

  • plebejusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek nienależący do stanu szlacheckiego; chłop, mieszczanin; w starożytnym Rzymie także: wolny obywatel nieposiadający… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”